brancolare
Italien
Étymologie
- Dérivé de branca.
Verbe
brancolare \braŋ.ko.ˈla.re\ intransitif (auxiliaire avere) 1er groupe (voir la conjugaison)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
brancolare \braŋ.ko.ˈla.re\ intransitif (auxiliaire avere) 1er groupe (voir la conjugaison)
→ Modifier la liste d’anagrammes