brègue
Français
Étymologie
- De l’occitan brega.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| brègue | brègues |
| \bʁɛɡ\ | |
brègue \bʁɛɡ\ féminin
Traductions
Prononciation
- \ˈbʁɛɡ\, \ˈbrɛ.ɡa\ en Provence
- France (Haute-Savoie) : écouter « brègue [Prononciation ?] »
- France (Bouches-du-Rhône) : écouter « brègue [Prononciation ?] »
- Auriol (France) : écouter « brègue [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes