blotaat
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | blotaat |
| Adoucissante | vlotaat |
| Durcissante | plotaat |
blotaat \blɔˈtɑːt\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale blota-
Dérivés
- kemmadur dre vlotaat (« mutation par adoucissement »)