blotá

Étymologie

Dérivé de blot (« aliment »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. blotá blotayá blotatá
2e du sing. blotal blotayal blotatal
3e du sing. blotar blotayar blotatar
1re du plur. blotat blotayat blotatat
2e du plur. blotac blotayac blotatac
3e du plur. blotad blotayad blotatad
4e du plur. blotav blotayav blotatav
voir Conjugaison en kotava

blotá \blɔˈta\ ou \bloˈta\ bitransitif

  1. Alimenter.

Dérivés

Prononciation

Références

  • « blotá », dans Kotapedia