blinkr
Étymologie
- De l’anglais blinker.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | blinkr | blinkry |
| Génitif | blinkru | blinkrů |
| Datif | blinkru | blinkrům |
| Accusatif | blinkr | blinkry |
| Vocatif | blinkre | blinkry |
| Locatif | blinkru | blinkrech |
| Instrumental | blinkrem | blinkry |
blinkr \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Automobile) Clignotant.
přední blinkry.
- clignotants avant.
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage