blikedá
Étymologie
- Dérivé de bliké (« prier »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | blikedá | blikedayá | blikedatá |
| 2e du sing. | blikedal | blikedayal | blikedatal |
| 3e du sing. | blikedar | blikedayar | blikedatar |
| 1re du plur. | blikedat | blikedayat | blikedatat |
| 2e du plur. | blikedac | blikedayac | blikedatac |
| 3e du plur. | blikedad | blikedayad | blikedatad |
| 4e du plur. | blikedav | blikedayav | blikedatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
blikedá \blikɛˈda\ ou \blikeˈda\ transitif
Prononciation
- France : écouter « blikedá [blikɛˈda] »
Références
- « blikedá », dans Kotapedia