bleizez

Étymologie

Dérivé de bleiz loup »), avec le suffixe -ez, du moyen breton bleizes[1][2].

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté bleizez bleizezed
Adoucissante vleizez vleizezed
Durcissante pleizez pleizezed

bleizez \ˈblɛj.(z)es\ féminin

  1. (Mammalogie) Louve (pour un mâle, on dit : bleiz).
    • « [...]. Ma ne gompren ket ar vleizez an dra-se, ret eo anzav ez eo eun tammig genaouegez. [...]. »  (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 44)
      « [...]. Si la louve ne comprend pas cela, il faut avouer qu’elle est un peu sotte. [...]. »
    • Hag ar vleizez, en eur lipat eun askourn oan, bet krignet dek gwech a-benn neuze, a selle gant daoulagad avius ouz korf Alanig, daoust d’ar paour kaez louarn beza aet kastiz dre an trubuilhou en doa gouzañvet e-pad an deveziou tremenet.  (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 2, Gwalarn, 1936, page 75)
      Et la louve, tout en léchant un os d’agneau, qui avait alors été grignoté dix fois, regardait avec des yeux envieux le corps d’Alanig, bien que le pauvre renard soit devenu maigre à la suite des malheurs qu’il avait endurés les jours précédents.
  2. (Péjoratif) Mégère, femme méchante.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes orthographiques

Synonymes

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 114a