blamować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
blamować \bla.mo.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Synonymes
- zblamować, kompromitować, skompromitować, wohańbić, wohańbjeć, wohańbjować, wonječesćić, wonječesćeć, wonječesćować, wohanibić, wohanibjeć
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | blamuju | blamujemoj | blamujemy |
| 2e personne | blamuješ | blamujetej blamujetaj |
blamujeće |
| 3e personne | blamuje | blamujetej blamujetaj |
blamuja blamuju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | blamowach | blamowachmoj | blamowachmy |
| 2e personne | blamowaše | blamowaštej | blamowašće |
| 3e personne | blamowaše | blamowaštej | blamowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | blamujmoj | blamujmy |
| 2e personne | blamuj | blamujtej blamujtaj |
blamujće |
| 3e personne | blamuj njech blamuje |
blamujtej blamujtaj |
blamuju njech blamuja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | blamował | blamowałoj | blamowali |
| féminin | blamowała | blamowałe | |
| neutre | blamowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : blamujo Présent II : blamujcy Passé : blamowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | blamowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | blamowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | blamowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | blamowacy | blamowace | blamowaca | blamowacaj | blamowacej | blamowacy | blamowace | ||
| GÉNITIF | blamowaceho | blamowaceje | blamowaceju | blamowacych | |||||
| DATIF | blamowacemu | blamowacej | blamowacymaj | blamowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | blamowace | blamowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | blamowacym | blamowacej | blamowacymaj | blamowacymi | |||||
| LOCATIF | blamowacym | blamowacej | blamowacymaj | blamowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | blamowany | blamowane | blamowana | blamowanaj | blamowanej | blamowany | blamowane | ||
| GÉNITIF | blamowaneho | blamowaneje | blamowaneju | blamowanych | |||||
| DATIF | blamowanemu | blamowanej | blamowanymaj | blamowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | blamowane | blamowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | blamowanym | blamowanej | blamowanymaj | blamowanymi | |||||
| LOCATIF | blamowanym | blamowanej | blamowanymaj | blamowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | blamowanje | blamowani | blamowanja | ||||||
| GÉNITIF | blamowanja | blamowanjow | blamowanjow | ||||||
| DATIF | blamowanju | blamowanjomaj | blamowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | blamowanje | blamowani | blamowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | blamowanjom | blamowanjomaj | blamowanjemi | ||||||
| LOCATIF | blamowanju | blamowanjomaj | blamowanjach | ||||||