birgemuš
Étymologie
- De birget (« se débrouiller, survivre »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | birgemuš | birgemušat | 
| Accusatif Génitif | birgemuša | birgemušaid | 
| Illatif | birgemuššii | birgemušaide | 
| Locatif | birgemušas | birgemušain | 
| Comitatif | birgemušain | birgemušaiguin | 
| Essif | birgemuššan | |
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | birgemuššan | birgemuššame | birgemuššamet | 
| 2e personne | birgemuššat | birgemuššade | birgemuššadet | 
| 3e personne | birgemuššas | birgemuššaska | birgemuššaset | 
birgemuš /ˈbirɡemuʃ/
- Moyen de subsistance, revenu.
- Bargočielggadanruđa ulbmilin lea dutnje addit addosa birgemuššii dan botta go leat divššus. — (hlf.no)- Le fonds de vérification de l’emploi a comme objectif de vous fournir une allocation de subsistance pendant que vous suivez un traitement.