biotá
Étymologie
- Dérivé de biota (« cloche »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | biotá | biotayá | biotatá |
| 2e du sing. | biotal | biotayal | biotatal |
| 3e du sing. | biotar | biotayar | biotatar |
| 1re du plur. | biotat | biotayat | biotatat |
| 2e du plur. | biotac | biotayac | biotatac |
| 3e du plur. | biotad | biotayad | biotatad |
| 4e du plur. | biotav | biotayav | biotatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
biotá \biɔˈta\ ou \bioˈta\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « biotá [bioˈta] »
Références
- « biotá », dans Kotapedia