binim
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | binim | binimoù |
| Adoucissante | vinim | vinimoù |
| Durcissante | pinim | pinimoù |
binim \ˈbĩː.nĩm\ masculin
Dérivés
- binimadur
- binimañ
- binimet
- binimiñ
- binimus
- divinim
- divinimañ
- divinimiñ
Anagrammes
- mibin
Références
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 110b