bigá
Étymologie
- Dérivé de big (« encoche »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | bigá | bigayá | bigatá |
| 2e du sing. | bigal | bigayal | bigatal |
| 3e du sing. | bigar | bigayar | bigatar |
| 1re du plur. | bigat | bigayat | bigatat |
| 2e du plur. | bigac | bigayac | bigatac |
| 3e du plur. | bigad | bigayad | bigatad |
| 4e du plur. | bigav | bigayav | bigatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « bigá [biˈga] »
Références
- « bigá », dans Kotapedia