bigá

Étymologie

Dérivé de big (« encoche »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. bigá bigayá bigatá
2e du sing. bigal bigayal bigatal
3e du sing. bigar bigayar bigatar
1re du plur. bigat bigayat bigatat
2e du plur. bigac bigayac bigatac
3e du plur. bigad bigayad bigatad
4e du plur. bigav bigayav bigatav
voir Conjugaison en kotava

bigá \biˈga\ transitif

  1. Faire une encoche à.

Prononciation

  • France : écouter « bigá [biˈga] »

Références

  • « bigá », dans Kotapedia