biebmománná
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | biebmománná | biebmománát |
| Accusatif Génitif |
biebmománá | biebmománáid |
| Illatif | biebmománnái | biebmománáide |
| Locatif | biebmománás | biebmománáin |
| Comitatif | biebmománáin | biebmománáiguin |
| Essif | biebmománnán | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | biebmománnán | biebmománnáme | biebmománnámet |
| 2e personne | biebmománnát | biebmománnáde | biebmománnádet |
| 3e personne | biebmománnás | biebmománnáska | biebmománnáset |
biebmománná /ˈbie̯bmomanːa/
- Enfant adoptif.
Sámi miššuvdna doalvvui su lulás, son leai biebmománná amas olbmuid luhtte, garra gieđaid gáskás.
— (samiteahter.org)- La mission same l’emmena vers le sud, il fut enfant adoptif chez des étrangers, entre des mains rudes.