biebmoealli
Étymologie
- De biebmu (« animal de compagnie ») et de ealli (« animal »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | biebmoealli | biebmoeallit |
| Accusatif Génitif |
biebmoealli | biebmoelliid |
| Illatif | biebmoeallái | biebmoelliide |
| Locatif | biebmoeallis | biebmoelliin |
| Comitatif | biebmoelliin | biebmoelliiguin |
| Essif | biebmoeallin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | biebmoeallán | biebmoealláme | biebmoeallámet |
| 2e personne | biebmoeallát | biebmoealláde | biebmoealládet |
| 3e personne | biebmoeallis | biebmoealliska | biebmoealliset |
biebmoealli /ˈbie̯bmoeæ̯lːi/
- Animal de compagnie.
Dat gohčoduvvo dávjá ruoktobussán, dasgo dat leat dábálaččat siste ja leat olbmuid biebmoealli.
— (Bussá sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord) )- Il est souvent appelé chat domestique car il est habituellement à l’intérieur et est un animal de compagnie des hommes.
Synonymes
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | biebmoeallán | biebmoealláme | biebmoeallámet |
| 2e personne | biebmoeallát | biebmoealláde | biebmoealládet |
| 3e personne | biebmoeallis | biebmoealliska | biebmoealliset |
biebmoealli /ˈbie̯bmoeæ̯lːi/
- Génitif singulier de biebmoealli.
- Accusatif singulier de biebmoealli.