bidgá
Étymologie
- Dérivé de bidga (« illusion(s) »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | bidgá | bidgayá | bidgatá | 
| 2e du sing. | bidgal | bidgayal | bidgatal | 
| 3e du sing. | bidgar | bidgayar | bidgatar | 
| 1re du plur. | bidgat | bidgayat | bidgatat | 
| 2e du plur. | bidgac | bidgayac | bidgatac | 
| 3e du plur. | bidgad | bidgayad | bidgatad | 
| 4e du plur. | bidgav | bidgayav | bidgatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « bidgá [bidˈga] »
Références
- « bidgá », dans Kotapedia