biá
Étymologie
- Dérivé de bia (« teinte »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | biá | biayá | biatá |
| 2e du sing. | bial | biayal | biatal |
| 3e du sing. | biar | biayar | biatar |
| 1re du plur. | biat | biayat | biatat |
| 2e du plur. | biac | biayac | biatac |
| 3e du plur. | biad | biayad | biatad |
| 4e du plur. | biav | biayav | biatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « biá [biˈa] »
Anagrammes
Références
- « biá », dans Kotapedia