betray
Anglais
Étymologie
- Du moyen anglais betrayen.
 
Verbe
| Temps | Forme | 
|---|---|
| Infinitif | to betray \bɪ.ˈtɹeɪ\  | 
| Présent simple, 3e pers. sing.  | 
betrays \bɪ.ˈtɹeɪz\  | 
| Prétérit | betrayed \bɪ.ˈtɹeɪd\  | 
| Participe passé | betrayed \bɪ.ˈtɹeɪd\  | 
| Participe présent | betraying \bɪ.ˈtɹeɪ.ɪŋ\  | 
| voir conjugaison anglaise | |
betray \bɪ.ˈtɹeɪ\ transitif
Dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- États-Unis : écouter « betray [bɪ.ˈtɹeɪ] »