beler
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Collectif | Singulatif |
|---|---|---|
| Non muté | beler | belerenn |
| Adoucissante | veler | velerenn |
| Durcissante | peler | pelerenn |
beler \ˈbeː.lɛr\ collectif
- (Botanique) Cresson.
Mat eo evañ sun ar beler frigaset ha gwasket, evit kement kleñved a zo er skevent.
— (Loeiz ar Floc’h, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 23)- Il est bon de boire du jus de cresson écrasé et pressé, pour toute maladie des poumons.
Dérivés
- beler-moger
- belereg
- belerek
- belerid
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Brill, Leyde, Boston, 2009, ISBN 978-90-04-17336-1 (ISSN 1574-3586), page 62 et 63