beksá
: beksa
Étymologie
- Dérivé de beksa (« code »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | beksá | beksayá | beksatá |
| 2e du sing. | beksal | beksayal | beksatal |
| 3e du sing. | beksar | beksayar | beksatar |
| 1re du plur. | beksat | beksayat | beksatat |
| 2e du plur. | beksac | beksayac | beksatac |
| 3e du plur. | beksad | beksayad | beksatad |
| 4e du plur. | beksav | beksayav | beksatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
beksá \bɛˈksa\ ou \beˈksa\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « beksá [bɛˈksa] »
Anagrammes
Références
- « beksá », dans Kotapedia