begraven
Néerlandais
Étymologie
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | begraaf | begroef |
| jij | begraaft | |
| hij, zij, het | begraaft | |
| wij | begraven | begroeven |
| jullie | begraven | |
| zij | begraven | |
| u | begraaft | begroef |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | begravend | begraven |
begraven \bə.ɣɾa.və:\ transitif
- Enterrer, inhumer.
- Daar ligt chemisch afval begraven.
- Des déchets chimiques y sont enterrés.
- (Sens figuré) Ergens levend begraven zijn.
- Vivre enterré quelque part.
- Zich in, bij zijn boeken begraven.
- Vivre le nez plongé dans ses livres.
- Daar ligt chemisch afval begraven.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « begraven [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]