beggar
Anglais
Étymologie
- De l’ancien français begart (« mendiant »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| beggar \ˈbɛɡ.ɚ\ |
beggars \ˈbɛɡ.ɚz\ |
beggar
Apparentés étymologiques
- beg (mendier)
Verbe
beggar transitif
- (Soutenu) (Vieilli) Appauvrir, clochardiser.
Prononciation
- \ˈbɛɡ.ɚ\ (États-Unis)
- \ˈbɛɡ.ə\ (Royaume-Uni)
- États-Unis : écouter « beggar [Prononciation ?] »
Voir aussi
- beggar sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)