beerdigen
Allemand
Étymologie
Verbe
| Mode ou temps |
Personne | Forme |
|---|---|---|
| Présent | 1re du sing. | ich beerdige |
| 2e du sing. | du beerdigst | |
| 3e du sing. | er/sie/es beerdigt | |
| Prétérit | 1re du sing. | ich beerdigte |
| Subjonctif II | 1re du sing. | ich beerdigte |
| Impératif | 2e du sing. | beerdige! |
| 2e du plur. | beerdigt! | |
| Participe passé | beerdigt | |
| Auxiliaire | haben | |
| voir conjugaison allemande | ||
beerdigen \bəˈʔeːɐ̯dɪɡŋ̍\ (voir la conjugaison)
Synonymes
Dérivés
Prononciation
- Berlin : écouter « beerdigen [bəˈʔeːɐ̯dɪɡn̩] »