bec-jeune

Français

Étymologie

Composé de bec et de jeune.

Nom commun

SingulierPluriel
bec-jeune bec-jeunes
\Prononciation ?\

bec-jeune masculin

  1. (Fauconnerie) (Vieilli) Jeune oiseau de proie qui n'est pas en âge de s'apparier.

Traductions

Références