bec-jeune
Français
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| bec-jeune | bec-jeunes | 
| \Prononciation ?\ | |
bec-jeune masculin
- (Fauconnerie) (Vieilli) Jeune oiseau de proie qui n'est pas en âge de s'apparier.
 
Traductions
Références
- « bec-jeune », dans Antoine de Rivarol, Dictionnaire classique de la langue française, 1827