baranha
Étymologie
- Origine pré-latine.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| baranha \ba.ˈɾa.ɲo̞\ |
baranhas \ba.ˈɾa.ɲo̞s\ |
baranha \ba.ˈɾa.ɲo̞\ (graphie normalisée) féminin
- (Botanique) Haie.
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Portugais
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| baranha | baranhas |
baranha \bɐ.ɾˈɐ.ɲɐ\ (Lisbonne) \ba.ɾˈə.ɲə\ (São Paulo) féminin
- Situation compliquée, intriquée.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en portugais, sous licence CC BY-SA 4.0 : baranha. (liste des auteurs et autrices)