banta
Étymologie
Nom commun
banta \ban.ta\
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | banto | bantos |
| Féminin | banta | bantas |
banta \bˈɐ̃.tɐ\ (Lisbonne) \bˈə̃.tə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de banto.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Conjugaison de banta | Actif | Passif |
|---|---|---|
| Infinitif | banta | bantas |
| Présent | bantar | bantas |
| Prétérit | bantade | bantades |
| Supin | bantat | bantats |
| Participe présent | bantande | — |
| Participe passé | — | bantad |
| Impératif | banta | — |
banta \Prononciation ?\ intransitif
Références
- Thekla Hammar, Svensk-fransk ordbok, 1936, 1re édition → consulter cet ouvrage (64)