banquisa
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe banquiser | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on banquisa | ||
banquisa \bɑ̃.ki.za\
- Troisième personne du singulier du passé simple de banquiser.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Catalan
Étymologie
- De banc.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| banquisa \bəŋˈkizə\ |
banquises \bəŋˈkizəs\ |
banquisa féminin
Prononciation
Espagnol
Étymologie
- Du français banquise
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| banquisa [baŋˈkisa] |
banquisas [baŋˈkisas] |
banquisa [baŋˈkisa] féminin
Synonymes
Voir aussi
- banquisa sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Étymologie
- De banc.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| banquisa \baŋˈkizo̞\ |
banquisas \baŋˈkizo̞s\ |
banquisa [baŋˈkizo̞] (graphie normalisée) féminin
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « banquisa [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage