bankoù
: bankou
Forme de nom commun 1
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | bank | bankoù | bankeier |
| Adoucissante | vank | vankoù | vankeier |
| Durcissante | pank | pankoù | pankeier |
bankoù \ˈbãŋ.ku\ masculin
- Pluriel de bank.
Bankoù, skabelloù pe ur cʼhef-gwez bennak a veze evit azezañ.
— (Ivona Galbrun, Me a zalcʼho, Mouladurioù Hor Yezh, 1987, page 64)- Il y avait des bancs, des escabeaux ou quelques souches d’arbre pour s’asseoir.
Forme de nom commun 2
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | bank | bankoù |
| Adoucissante | vank | vankoù |
| Durcissante | pank | pankoù |
bankoù \ˈbãŋ.ku\ masculin
- Pluriel de bank.
[…] : e oa ret din ober da vat war-dro an aferioù, sellout ouzh ar fakturennoù, ouzh paperennoù-kont ar bankoù, ouzh kemennoù paotr-an-tailhoù.
— (Per Denez, Glas evel daoulagad c’hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, page 38)- […] : il fallait que je mʼoccupe vraiment des affaires, regarder les factures, les relevés de compte des banques, les avis du percepteur.