banamaðr
Vieux norrois
Étymologie
Composé de
bani
(«
mort
»)
et de
maðr
(«
homme, personne
»)
Nom commun
banamaðr
*
\
Prononciation
?
\
masculin
Meurtrier
,
tueur
.
Dérivés dans d’autres langues
Norvégien
:
banemann