banaleg
: Banaleg
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
|---|---|---|---|---|
| Non muté | banaleg | banaleier | banalegi | banalegoù |
| Adoucissante | vanaleg | vanaleier | vanalegi | vanalegoù |
| Durcissante | panaleg | panaleier | panalegi | panalegoù |
banaleg \bã.ˈnɑː.lek\ féminin
- (Écologie) Genêtaie, genétière, genêtière, ginestaie.
Kas ar saout d’ar valaneg.
— (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 212)- Mène les vaches à la genêtière.
Mont a raent a-hed ar valaneg en ur furchañ a daolioù baionetez a-gleiz hag a zehou.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 71)- Ils avançaient le long de la genêtaie en fouillant à coups de baïonnette à gauche et à droite.
Variantes
- balaneg
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 89b