baleet
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | baleet |
| Adoucissante | valeet |
| Durcissante | paleet |
baleet \ba.ˈleː.et\
- Participe passé du verbe bale/baleañ.
Baleet em eus acʼhanocʼh e ti va mignoned kozh eus hon eskopti, met pecʼhed a vefe din ankounacʼhaat hon amezeien eus an tu all d’ar Blaouezh, da lavarout eo re Bro-Wened : Sant-Inan, Kergrist, Neulieg ha Klegereg.
— (Ernest ar Barzhig, En-dro d’am ugent vloaz, in Al Liamm, no 188, mai–juin 1978, page 173)- Je vous ai promenés chez mes vieux amis de notre évêché, mais ce serait un péché pour moi d’oublier nos voisins de l’autre côté du Blavet, c’est-à-dire ceux du Vannetais : Saint-Aignan, Kergrist, Neulliac et Cléguérec.
— [...] ! Biskoazh n’am eus gwelet, evidon da vezañ kozh, ha da vezañ baleet kalz, nann, biskoazh n’am eus gwelet merc’hig ken fur ha ken koant ha c’hwi ; [...].
— (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 209)- — [...] ! Jamais je n’ai vu, bien que je sois vieux et que j’aie beaucoup voyagé, non, jamais je n’ai vu jeune fille aussi sage et aussi mignonne que vous ; [...].
- Troisième personne du singulier de l’impératif du verbe bale/baleañ.