bahnitý
Étymologie
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | bahnitý | bahnitá | bahnité | |
| vocatif | bahnitý | bahnitá | bahnité | ||
| accusatif | bahnitého | bahnitý | bahnitou | bahnité | |
| génitif | bahnitého | bahnité | bahnitého | ||
| locatif | bahnitém | bahnité | bahnitém | ||
| datif | bahnitému | bahnité | bahnitému | ||
| instrumental | bahnitým | bahnitou | bahnitým | ||
| pluriel | nominatif | bahnití | bahnité | bahnitá | |
| vocatif | bahnití | bahnité | bahnitá | ||
| accusatif | bahnité | bahnitá | |||
| génitif | bahnitých | ||||
| locatif | bahnitých | ||||
| datif | bahnitým | ||||
| instrumental | bahnitými | ||||
bahnitý \ˈbaɦɲɪtiː\ (comparatif : bahnitější, superlatif : nejbahnitější)
- Boueux.
Bahnitá cesta.
- Un chemin boueux.
- Qui a pris le gout de la boue.
Bahnitá chuť kapra.
- Le gout boueux de la carpe.
Synonymes
Dérivés
- bahnitě
- bahnitost
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage