bēnē

Voir aussi : bene, béne, beñe, bené, Bene, Bénë, bɛnɛ

Étymologie

Du proto-vanuatu Nord-Central *bani, issu du proto-océanien *panic[1].

Nom commun

Forme avec article
na-mnē
\namnɪ\
Possession
PersonneSingulierDuelTrielPluriel
1re exclusive na-mnēk na-mnemamyō na-mnemamtēl na-mnemem
1re inclusive na-mnendō na-mnentēl na-mnengēn
2e na-mnē na-mnemōyō na-mnemētēl na-mnemi
3e na-mnen na-mneyō na-mneytēl na-mney

bēnē \ᵐbɪnɪ\

  1. (Anatomie) Bras ; main : inclut tout le bras, des doigts aux épaules.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Rare) (Anatomie) Doigt.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. (Ornithologie) Aile (d’un oiseau).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. (Botanique) Branche (d’un arbre).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  5. (Botanique) Pétale (d’une fleur). Note :  Le nom simple réfère plutôt à un pétale isolé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • qētbuhu (2)

Quasi-synonymes

Dérivés

  • na-qtēg bēnē

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )

Références

Sources

  1. Alexandre François, Benjamin Galliot, A Mwotlap French – English cultural dictionary, 3e édition, LACITO, CNRS, 2023 → consulter cet ouvrage (version en ligne)

Bibliographie