bändi
Étymologie
- De l’anglais band.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bändi | bändit |
| Génitif | bändin | bändien |
| Partitif | bändiä | bändejä |
| Accusatif | bändi [1] bändin [2] |
bändit |
| Inessif | bändissä | bändeissä |
| Élatif | bändistä | bändeistä |
| Illatif | bändiin | bändeihin |
| Adessif | bändillä | bändeillä |
| Ablatif | bändiltä | bändeiltä |
| Allatif | bändille | bändeille |
| Essif | bändinä | bändeinä |
| Translatif | bändiksi | bändeiksi |
| Abessif | bändittä | bändeittä |
| Instructif | — | bändein |
| Comitatif | — | bändeine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | bändini | bändimme |
| 2e personne | bändisi | bändinne |
| 3e personne | bändinsä | |
bändi \ˈbæn.di\
- (Anglicisme) Groupe de musiciens, orchestre.
Soittaa bändissä.
- Jouer dans un groupe.
Erota bändistä.
- Quitter un groupe.
Bändi hajosi.
- Le groupe s’est séparé.