avlujá
Étymologie
- Dérivé de avla (« marche, marche au pas »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | avlujá | avlujayá | avlujatá |
| 2e du sing. | avlujal | avlujayal | avlujatal |
| 3e du sing. | avlujar | avlujayar | avlujatar |
| 1re du plur. | avlujat | avlujayat | avlujatat |
| 2e du plur. | avlujac | avlujayac | avlujatac |
| 3e du plur. | avlujad | avlujayad | avlujatad |
| 4e du plur. | avlujav | avlujayav | avlujatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
avlujá \avluˈʒa\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « avlujá [avluˈʒa] »
Références
- « avlujá », dans Kotapedia