aventurés
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | aventuré \a.vɑ̃.ty.ʁe\ |
aventurés \a.vɑ̃.ty.ʁe\ |
| Féminin | aventurée \a.vɑ̃.ty.ʁe\ |
aventurées \a.vɑ̃.ty.ʁe\ |
aventurés \a.vɑ̃.ty.ʁe\
- Masculin pluriel de aventuré.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| aventuré | aventurés |
| \a.vɑ̃.ty.ʁe\ | |
aventurés \a.vɑ̃.ty.ʁe\ masculin
- Pluriel de aventuré.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe aventurer | ||
|---|---|---|
| Participe | ||
| Passé | ||
| (masculin pluriel) aventurés | ||
aventurés \a.vɑ̃.ty.ʁe\
- Participe passé masculin pluriel du verbe aventurer.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe aventurar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | ||
| que (vos) aventurés | ||
aventurés \a.βen.tuˈɾes\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent du subjonctif de aventurar.
Prononciation
- Madrid : \a.βen.tuˈɾes\
- Séville : \a.βeŋ.tuˈɾeh\
- Mexico, Bogota : \a.ben.t(u)ˈɾes\
- Santiago du Chili, Caracas : \a.βeŋ.tuˈɾeh\
- Montevideo, Buenos Aires : \a.βen.tuˈɾes\