autentický
Étymologie
- Du latin authenticus avec le suffixe -cký.
Adjectif
| nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
|---|---|---|---|---|---|
| animé | inanimé | ||||
| singulier | nominatif | autentický | autentická | autentické | |
| vocatif | autentický | autentická | autentické | ||
| accusatif | autentického | autentický | autentickou | autentické | |
| génitif | autentického | autentické | autentického | ||
| locatif | autentickém | autentické | autentickém | ||
| datif | autentickému | autentické | autentickému | ||
| instrumental | autentickým | autentickou | autentickým | ||
| pluriel | nominatif | autentičtí | autentické | autentická | |
| vocatif | autentičtí | autentické | autentická | ||
| accusatif | autentické | autentická | |||
| génitif | autentických | ||||
| locatif | autentických | ||||
| datif | autentickým | ||||
| instrumental | autentickými | ||||
autentický \aʊ̯tɛntɪtskiː\ (comparatif : autentičtější, superlatif : nejautentičtější)
- Authentique.
Vnímá snad čtenář předkládanou skutečnost jako autentičtější?
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Antonymes
Apparentés étymologiques
- autenticita
- autentizovat
- autentizace
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage