| Voir la conjugaison du verbe asonar |
| Subjonctif |
Présent |
que (yo) asuenen |
| que (tú) asuenen |
| que (vos) asuenen |
| que (él/ella/ello/usted) asuenen |
| que (nosotros-as) asuenen |
| que (vosotros-as) asuenen |
| que (os) asuenen |
| (ellos-as/ustedes) asuenen |
| Imparfait (en -ra) |
que (yo) asuenen |
| que (tú) asuenen |
| que (vos) asuenen |
| que (él/ella/ello/usted) asuenen |
| que (nosotros-as) asuenen |
| que (vosotros-as) asuenen |
| que (os) asuenen |
| (ellos-as/ustedes) asuenen |
| Imparfait (en -se) |
que (yo) asuenen |
| que (tú) asuenen |
| que (vos) asuenen |
| que (él/ella/ello/usted) asuenen |
| que (nosotros-as) asuenen |
| que (vosotros-as) asuenen |
| que (os) asuenen |
| (ellos-as/ustedes) asuenen |
| Futur |
que (yo) asuenen |
| que (tú) asuenen |
| que (vos) asuenen |
| que (él/ella/ello/usted) asuenen |
| que (nosotros-as) asuenen |
| que (vosotros-as) asuenen |
| que (os) asuenen |
| (ellos-as/ustedes) asuenen |
| Impératif |
Présent |
(tú) asuenen |
| (vos) asuenen |
| (usted) asuenen |
| (nosotros-as) asuenen |
| (vosotros-as) asuenen |
| (os) asuenen |
| (ustedes) asuenen |