asalarie

Voir aussi : asalarié

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asalariar
Subjonctif Présent que (yo) asalarie
que (tú) asalarie
que (vos) asalarie
que (él/ella/ello/usted) asalarie
que (nosotros-as) asalarie
que (vosotros-as) asalarie
que (os) asalarie
(ellos-as/ustedes) asalarie
Imparfait (en -ra) que (yo) asalarie
que (tú) asalarie
que (vos) asalarie
que (él/ella/ello/usted) asalarie
que (nosotros-as) asalarie
que (vosotros-as) asalarie
que (os) asalarie
(ellos-as/ustedes) asalarie
Imparfait (en -se) que (yo) asalarie
que (tú) asalarie
que (vos) asalarie
que (él/ella/ello/usted) asalarie
que (nosotros-as) asalarie
que (vosotros-as) asalarie
que (os) asalarie
(ellos-as/ustedes) asalarie
Futur que (yo) asalarie
que (tú) asalarie
que (vos) asalarie
que (él/ella/ello/usted) asalarie
que (nosotros-as) asalarie
que (vosotros-as) asalarie
que (os) asalarie
(ellos-as/ustedes) asalarie
Impératif Présent (tú) asalarie
(vos) asalarie
(usted) asalarie
(nosotros-as) asalarie
(vosotros-as) asalarie
(os) asalarie
(ustedes) asalarie

asalarie \a.saˈla.ɾje\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de asalariar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de asalariar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de asalariar.

Prononciation