artaplekú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | artaplekú | artaplekuyú | artaplekutú |
| 2e du sing. | artaplekul | artaplekuyul | artaplekutul |
| 3e du sing. | artaplekur | artaplekuyur | artaplekutur |
| 1re du plur. | artaplekut | artaplekuyut | artaplekutut |
| 2e du plur. | artaplekuc | artaplekuyuc | artaplekutuc |
| 3e du plur. | artaplekud | artaplekuyud | artaplekutud |
| 4e du plur. | artaplekuv | artaplekuyuv | artaplekutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
artaplekú \artaplɛˈku\ ou \artapleˈku\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « artaplekú [artaplɛˈku] »
Références
- « artaplekú », dans Kotapedia