arohiirihaukka

Étymologie

Composé de aro steppe ») et de hiirihaukka buse variable »).

Nom commun

Déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif arohiirihaukka arohiirihaukat
Génitif arohiirihaukan arohiirihaukkojen
arohiirihaukkain (rare)
Partitif arohiirihaukkaa arohiirihaukkoja
Accusatif arohiirihaukka[1]
arohiirihaukan[2]
arohiirihaukat
Inessif arohiirihaukassa arohiirihaukoissa
Élatif arohiirihaukasta arohiirihaukoista
Illatif arohiirihaukkaan arohiirihaukkoihin
Adessif arohiirihaukalla arohiirihaukoilla
Ablatif arohiirihaukalta arohiirihaukoilta
Allatif arohiirihaukalle arohiirihaukoille
Essif arohiirihaukkana arohiirihaukkoina
Translatif arohiirihaukaksi arohiirihaukoiksi
Abessif arohiirihaukatta arohiirihaukoitta
Instructif arohiirihaukoin
Comitatif arohiirihaukkoine-[3]
Notes [1] [2] [3]

[1]

  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive dont le sujet est la troisième personne
    du singulier sans aucun pronom.
  • Comme complément d’un infinitif dans une
    phrase positive passive.
  • Dans toutes les phrases passives à n’importe
    quel mode.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la deuxième personne du singulier, ou la
    première ou deuxième personne du pluriel.

[2]

  • Dans les phrases actives positives aux modes
    indicatif, conditionnel ou potentiel.
  • Dans une phrase impérative positive dont le
    sujet est la troisième personne du singulier ou du
    pluriel.

[3]

  • Un suffixe possessif s’ajoute dans le cas des
    noms communs.
Avec suffixes
possessifs
Singulier Pluriel
1re personne arohiirihaukkani arohiirihaukkamme
2e personne arohiirihaukkasi arohiirihaukkanne
3e personne arohiirihaukkansa

arohiirihaukka \ˈɑroˌhiːriˌhɑukːɑ\

  1. (Ornithologie) Buse féroce, oiseau de nom scientifique Buteo rufinus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de nom commun

arohiirihaukka \ˈɑroˌhiːriˌhɑukːɑ\

  1. Accusatif II singulier de arohiirihaukka.