armorá
Étymologie
- Dérivé de armor (« rythme »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | armorá | armorayá | armoratá |
| 2e du sing. | armoral | armorayal | armoratal |
| 3e du sing. | armorar | armorayar | armoratar |
| 1re du plur. | armorat | armorayat | armoratat |
| 2e du plur. | armorac | armorayac | armoratac |
| 3e du plur. | armorad | armorayad | armoratad |
| 4e du plur. | armorav | armorayav | armoratav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « armorá [armoˈra] »
Références
- « armorá », dans Kotapedia