aretlá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | aretlá | aretlayá | aretlatá |
| 2e du sing. | aretlal | aretlayal | aretlatal |
| 3e du sing. | aretlar | aretlayar | aretlatar |
| 1re du plur. | aretlat | aretlayat | aretlatat |
| 2e du plur. | aretlac | aretlayac | aretlatac |
| 3e du plur. | aretlad | aretlayad | aretlatad |
| 4e du plur. | aretlav | aretlayav | aretlatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
aretlá \arɛtˈla\ ou \aretˈla\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « aretlá [arɛtˈla] »
Anagrammes
Références
- « aretlá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.