appretiatus
Latin
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | appretiatus | appretiată | appretiatum | appretiatī | appretiatae | appretiată |
| Vocatif | appretiate | appretiată | appretiatum | appretiatī | appretiatae | appretiată |
| Accusatif | appretiatum | appretiatăm | appretiatum | appretiatōs | appretiatās | appretiată |
| Génitif | appretiatī | appretiatae | appretiatī | appretiatōrŭm | appretiatārŭm | appretiatōrŭm |
| Datif | appretiatō | appretiatae | appretiatō | appretiatīs | appretiatīs | appretiatīs |
| Ablatif | appretiatō | appretiatā | appretiatō | appretiatīs | appretiatīs | appretiatīs |
appretiatus *\Prononciation ?\
- Participe passé de appretio.