apodicticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀποδεικτικός, ápodeiktikós (« évident »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | apodicticus | apodictică | apodicticum | apodicticī | apodicticae | apodictică |
| Vocatif | apodictice | apodictică | apodicticum | apodicticī | apodicticae | apodictică |
| Accusatif | apodicticum | apodicticăm | apodicticum | apodicticōs | apodicticās | apodictică |
| Génitif | apodicticī | apodicticae | apodicticī | apodicticōrŭm | apodicticārŭm | apodicticōrŭm |
| Datif | apodicticō | apodicticae | apodicticō | apodicticīs | apodicticīs | apodicticīs |
| Ablatif | apodicticō | apodicticā | apodicticō | apodicticīs | apodicticīs | apodicticīs |
apodicticus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « apodicticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage