aparre

Voir aussi : aparré

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe aparrar
Subjonctif Présent que (yo) aparre
que (tú) aparre
que (vos) aparre
que (él/ella/ello/usted) aparre
que (nosotros-as) aparre
que (vosotros-as) aparre
que (os) aparre
(ellos-as/ustedes) aparre
Imparfait (en -ra) que (yo) aparre
que (tú) aparre
que (vos) aparre
que (él/ella/ello/usted) aparre
que (nosotros-as) aparre
que (vosotros-as) aparre
que (os) aparre
(ellos-as/ustedes) aparre
Imparfait (en -se) que (yo) aparre
que (tú) aparre
que (vos) aparre
que (él/ella/ello/usted) aparre
que (nosotros-as) aparre
que (vosotros-as) aparre
que (os) aparre
(ellos-as/ustedes) aparre
Futur que (yo) aparre
que (tú) aparre
que (vos) aparre
que (él/ella/ello/usted) aparre
que (nosotros-as) aparre
que (vosotros-as) aparre
que (os) aparre
(ellos-as/ustedes) aparre
Impératif Présent (tú) aparre
(vos) aparre
(usted) aparre
(nosotros-as) aparre
(vosotros-as) aparre
(os) aparre
(ustedes) aparre

aparre \aˈpa.re\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de aparrar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de aparrar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de aparrar.