antynomia
Étymologie
- Du latin antinomia (« contradiction »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | antynomia | antynomie |
| Vocatif | antynomio | antynomie |
| Accusatif | antynomię | antynomie |
| Génitif | antynomii | antynomii |
| Locatif | antynomii | antynomiach |
| Datif | antynomii | antynomiom |
| Instrumental | antynomią | antynomiami |
antynomia \Prononciation ?\ féminin
- Antinomie, contradiction.
Gdybym miał dziełko Proudhona pod ręką, z łatwością wykazałbym na kilku przykładach jego najgłówniejsze cechy. W rozdziałach, które sam uważa za najgłówniejsze, trzyma się on antynomij kantowskich — Kant był to jedyny naówczas znany mu z tłomaczeń filozof niemiecki — i pozostawia wrażenie, jakoby narówni z Kantem uważał rozwiązanie antynomij za rzecz „niedostępną“ rozumowi ludzkiemu, t. j. za cóś, względem czego jego własny rozum pozostaje w niewiadomości.
— (Karl Marx, Proudhon, 1886)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- sprzeczność (« contradiction »)
Dérivés
- antynomijny
Voir aussi
- antynomia sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : antynomia. (liste des auteurs et autrices)