antrakt
Étymologie
- Du français entracte.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | antrakt | antrakty |
| Vocatif | antrakcie | antrakty |
| Accusatif | antrakt | antrakty |
| Génitif | antrakta | antraktów |
| Locatif | antrakcie | antraktach |
| Datif | antraktowi | antraktom |
| Instrumental | antraktem | antraktami |
antrakt \Prononciation ?\ masculin inanimé
Voir aussi
- antrakt sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)