anrättning
Étymologie
- Dérivé de anrätta, avec le suffixe -ning.
Nom commun
| Commun | Indéfini | Défini |
|---|---|---|
| Singulier | anrättning | anrättningen |
| Pluriel | anrättningar | anrättningarna |
anrättning \Prononciation ?\ commun
- Préparation, apprêt.
- Mets, plat.
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage