animěrować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
animěrować \a.ni.mˈi.ʀɔ.u̯aʧ\ imperfectif transitif
- Entraîner (quelqu’un à faire quelque chose).
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | animěruju | animěrujemoj | animěrujemy |
| 2e personne | animěruješ | animěrujetej animěrujetaj |
animěrujeće |
| 3e personne | animěruje | animěrujetej animěrujetaj |
animěruja animěruju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | animěrowach | animěrowachmoj | animěrowachmy |
| 2e personne | animěrowaše | animěrowaštej | animěrowašće |
| 3e personne | animěrowaše | animěrowaštej | animěrowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | animěrujmoj | animěrujmy |
| 2e personne | animěruj | animěrujtej animěrujtaj |
animěrujće |
| 3e personne | animěruj njech animěruje |
animěrujtej animěrujtaj |
animěruju njech animěruja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | animěrował | animěrowałoj | animěrowali |
| féminin | animěrowała | animěrowałe | |
| neutre | animěrowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : animěrujo Présent II : animěrujcy Passé : animěrowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | animěrowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | animěrowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | animěrowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | animěrowacy | animěrowace | animěrowaca | animěrowacaj | animěrowacej | animěrowacy | animěrowace | ||
| GÉNITIF | animěrowaceho | animěrowaceje | animěrowaceju | animěrowacych | |||||
| DATIF | animěrowacemu | animěrowacej | animěrowacymaj | animěrowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | animěrowace | animěrowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | animěrowacym | animěrowacej | animěrowacymaj | animěrowacymi | |||||
| LOCATIF | animěrowacym | animěrowacej | animěrowacymaj | animěrowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | animěrowany | animěrowane | animěrowana | animěrowanaj | animěrowanej | animěrowany | animěrowane | ||
| GÉNITIF | animěrowaneho | animěrowaneje | animěrowaneju | animěrowanych | |||||
| DATIF | animěrowanemu | animěrowanej | animěrowanymaj | animěrowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | animěrowane | animěrowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | animěrowanym | animěrowanej | animěrowanymaj | animěrowanymi | |||||
| LOCATIF | animěrowanym | animěrowanej | animěrowanymaj | animěrowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | animěrowanje | animěrowani | animěrowanja | ||||||
| GÉNITIF | animěrowanja | animěrowanjow | animěrowanjow | ||||||
| DATIF | animěrowanju | animěrowanjomaj | animěrowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | animěrowanje | animěrowani | animěrowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | animěrowanjom | animěrowanjomaj | animěrowanjemi | ||||||
| LOCATIF | animěrowanju | animěrowanjomaj | animěrowanjach | ||||||