anejo
Espagnol
Étymologie
- Du latin annexus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Masculin | anejo \aˈne.xo\ | anejos \aˈne.xos\ | 
| Féminin | aneja \aˈne.xa\ | anejas \aˈne.xas\ | 
anejo \aˈne.xo\
Variantes
Dérivés
- anejar (« annexer »)
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| anejo \aˈne.xo\ | anejos \aˈne.xos\ | 
anejo \aˈne.xo\ masculin
Synonymes
Voir aussi
- anejo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe anejar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | (yo) anejo | 
anejo \aˈne.xo\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de anejar.
Prononciation
- Madrid : \aˈne.xo\
- Séville : \aˈne.ho\
- Mexico, Bogota : \aˈne.x(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \aˈne.ho\
- Montevideo, Buenos Aires : \aˈne.xo\
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage